Zamawiający często podają w zamówieniu, że fotel ma spełniać najnowsze normy. Tak się jednak składa, że opisują one tylko sposób ucieczki, pole widzenia, ale nie odnoszą się w ogóle do dostosowania fotela do budowy ciała, czyli o regulacjach. Bardzo ważne jest zaoferowanie możliwości wyboru fotela osobie, której praca jest siedząca i spędza na fotelu większą część czasu.
Każdy z nas z osobna jest przecież inny. Mamy bardzo zróżnicowane społeczeństwo pod kątem wzrostu, wagi, budowy ciała etc. Według technicznej specyfikacji interoperacyjności TSI Loc&Pas fotel ma mieć regulację wysokości 80 mm i wzdłużną 190 mm. Czy to wystarczy?
Nie ma mowy o regulacji zagłówka, kącie pochylenia oparcia, kącie pochylenia siedziska, czy regulacjach lędźwiowych. Istniejące zapisy o tym, że fotel ma dawać możliwość dostosowania do budowy ciała każdy może interpretować jak chce. W celu poprawienia ergonomiki pracy warto więc umożliwić przystosowanie go pod potrzeby konkretnego pracownika.
Regulacje fotela mogą dotyczyć dopasowania fotela do:
- budowy ciała,
- oraz widoczności i dostępu do wyposażenia pulpitu sterowniczego.
W tym artykule omówiona zostanie pierwsza z powyższych kategorii.
- Regulowany zagłówek musi dawać oparcie głowie. „Za główek” mówi nazwa. Efekt zmniejszenia napięcia mięśni karku daje nawet minimalny kontakt głowy z zagłówkiem.
- Oparcie – które służy do opierania pleców, ważne jest by jak najdokładniej przylegało do ciała.
Regulacja lędźwiowa dobrze, kiedy posiada możliwość regulacji na minimalnie dwóch wysokościach – choćby ze względu na rozpiętość wzrostową pracowników. Dodatkowo pneumatyczna poduszka zdecydowanie lepiej odwzorowuje płaszczyznę pleców.
Adaptacja konturu bocznego – to regulacja, która obejmuje plecy po bokach, dająca ponownie zmniejszenie napięcia mięśni kręgosłupa. 
Adaptacja konturu bocznego
Czasem zdarza się, że oparcie ma możliwość rozłożenia do pozycji odprężającej.
Oparcie fotela z możliwością rozłożenia do pozycji odprężającej
- Siedzisko. Kąt pochylenia siedziska (najlepiej, kiedy jest to regulacja niezależna od wysokości) oraz głębokość siedziska.
Tymi dwoma regulacjami uzyskujemy zmniejszenia nacisku jednostkowego, który jest wywierany przez piankę na udo. Czym większa jest powierzchnia podparcia, tym niższy jest ucisk.
- Podłokietniki – są podparciem dla naszych ramion. Najlepiej, kiedy są one dość szerokie i wykonane z materiału o dość dużej sprężystości. Zazwyczaj oznacza to zużywanie się, jednak zapewnia większy komfort pracy. Dodatkowo najlepiej jeśli podłokietniki są tapicerowane, gdyż materiał o dużej zawartości wełny jest dużo przyjemniejszy dla ciała niż chociażby najlepszej jakości tworzywo sztuczne.
Dodatkowo fotele mają także regulowany amortyzator – który również można wyregulować zależnie od charakterystyki pojazdu, wagi operatora, oraz drogi po jakiej porusza się pojazd. Jednak nie każdy pojazd ma taki sam amortyzator. Jedni producenci używają „mocnych” metalowych elementów ślizgowych na amortyzatorze, a inni poświęcili więcej funduszy na wykonanie badań i opracowanie takie rozwiązanie, które pozwala pracować bez mikro uderzeń. To właśnie one są rozpatrywane jako te, które źle oddziałują na kręgosłupy operatorów.
Damian Midura
