Ostatni felieton zakończyłem przypomnieniem wiekopomnej inicjatywy Winstona Churchilla, który zaproponował, żeby bombardować Niemców co 50 lat „profilaktycznie, bez podania przyczyny”. Wtedy jeszcze nie byłem przekonany do pomysłu, dzisiaj już jestem prawie pewny.
A wszystko dzięki wystąpieniu pewnej niewiasty o germańskiej urodzie. Ależ to było chamskie, bezczelne i oburzające! Niemiecka lewaczka Katarina Barley powiedziała oficjalnie, że chce nas finansowo „zagłodzić”. Naprawdę to powiedziała.
Problem w tym, że pani Barley nie jest jakąś tamtejszą pyskatą nastolatką biegającą w koszulce z Che Guevarą. To wiceprzewodnicząca Parlamentu Europejskiego. Sekretarz generalny (śliczna tytulatura, prawda?) Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. Niedawno, bo w latach 2017-2018 była ministrem do spraw rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży, a później w latach 2018-2019 była… ministrem sprawiedliwości.
Co ciekawe, pani Barley – jak wskazuje nas o nazwisko – wcale nie jest Niemką od zawsze. Jest córką niemieckiej lekarki i brytyjskiego dziennikarza. Na początku posiadała wyłącznie obywatelstwo brytyjskie.
I teraz podsumujmy. Ktoś taki grozi, że Polskę „trzeba finansowo zagłodzić”. Ktoś, kto reprezentuje socjalistyczną partię Niemiec. Socjaldemokratyczną, żeby być ścisłym i jednak odróżnić od narodowosocjalistycznej, która na trwale wpisała się w pamięć Europejczyków, do których ewidentnie pani Barley nie należy. Przynajmniej na poziomie wiedzy i wrażliwości, także językowej i historycznej.
Ktoś, kto jest w połowie Brytyjczykiem. Członkiem narodu, który biernie przyglądał się temu, o czym informował ich narażający swoje życie Witold Pilecki. Narodu, który mimo pisemnych gwarancji we wrześniu 1939 roku biernie patrzył, jak nadwiślański sojusznik broczy krwią, a w kolejnych latach jest rzezany niczym mieszkańcy królewskich kolonii na Czarnym Lądzie.
Ktoś, kto z mlekiem matki przyswoił pokraczną moralność niemieckich lekarzy. Także tych – jak się mówi – około 350, którzy za murami, za ścianami z drutów kolczastych robili najpodlejsze „eksperymenty”. To ci lekarze przygotowali poważny, naukowy raport mówiący o tym, że zastrzyki w serce z fenolu są lepsze niż kula w łeb. Bo tańsze, cichsze, no i fenol nie niszczy ani strzykawki, ani igły. Naprawdę to były poważne argumenty.
Co się stało z nami, Europejczykami, że taka kreatura, jak pani Barley, jest w elicie politycznej naszego kontynentu? No dobra, to jest zawsze możliwe, żaden system nie jest szczelny, każdy ma dziury. Niemcy rozmiękczone imigracją jeszcze z lat 80 – albańską, rosyjską, turecką, polską, a potem z ostatnich lat arabską, są specyficznym miejscem. To egzotyczny konglomerat samobójczych ideologii i dziwactw wszelakich, z wciąż potężną gospodarką.
No dobra, powiedzmy sobie szczerze: jak na tę część świata, to finansowa potęga. Problem w tym, że Niemcy roszczą sobie – niesamowicie skutecznie! – pretensje do bycia ideową awangardą Europy.
To jest poważny problem, bo jak widzimy na przykładzie pani Barley ich predyspozycje i kompetencje są na mocno dyskusyjnym poziomie, a czasem głęboko poniżej jakiegokolwiek poziomu.
W jasnych czasach historii naszego kontynentu taka pani Barley po wypowiedzeniu tych haniebnych słów poczułaby się identycznie, jakby… wiatry puściła. Ludzie by udawali, że nie słyszą, ale starali się grzecznie, niezauważalnie wyprowadzić panią Barley za próg i porządnie zamknąć za nią drzwi.
To nie chodzi o jakąś nietolerancję, czy inne wykluczenia, po prostu: pani Barley mogłaby przy milczącej aprobacie salonu być panią Barley gdzie indziej.
A teraz? Pani Barley idzie w zaparte. Wciąż chce uczyć nas praworządności grożąc „zagłodzeniem” i naprawdę wierzę w to, że ona zwyczajnie nie czuje niesmaku tej wypowiedzi. Bo skąd ma mieć tę wrażliwość? Po mamie? Po tacie? Ze szkoły? Wolne żarty.
Olbrzymia praca przed nami. Zwłaszcza teraz, kiedy ostatni żyjący świadkowie dokonań Trzeciej Rzeszy odchodzą na wieczny spoczynek. Jesteśmy im to winni.
Paweł Skutecki
