Opadł już kurz bitewny. Polacy wybrali prezydenta. Na kolejną pięcioletnią kadencję, na głowę Państwa Naród wybrał Andrzeja Dudę. Przegrane partie liżą rany. Platforma Obywatelska kolejny raz z rzędu przegrała, a na nowego jej lidera wyrasta Rafał Trzaskowski, który chce budować „nową solidarność” (czyżby chichot historii?).
Wygrana partia imponuje swoją skutecznością przekonywania Polaków do swojego programu. Przestrzegam jednak przed samouwielbieniem. Prezydent elekt bardzo mocno nawołuje do zaprzestania wojny „polsko-polskiej” i deklaruje, że będzie prezydentem wszystkich Polaków, także głosujących na Rafała Trzaskowskiego i tych, którzy nie chodzą w ogóle na wybory.
Pod biało-czerwoną flagą jest miejsce dla wszystkich. Jestem przekonany, że ta deklaracja ma szansę pojednać wszystkie zwaśnione strony. Potrzebny jest tylko bardzo istotny warunek. Partie opozycyjne, a szczególnie Platforma Obywatelska muszą także tego chcieć, uznając demokratyczny wybór Narodu. Czy tak jest?
Na razie mam duże obawy. Platforma obywatelska namawia do masowego składania protestów wyborczych, aby tylko wkładać kij w szprychy dobrze jadącego „polskiego roweru”. Totalna opozycja nie poprzestaje tylko na tym. W Internecie rozpętana została skandaliczna inicjatywa „bojkotu Podkarpacia”. W głowach niektórych internautów, chorych z nienawiści, zrodził się pomysł ukarania Podkarpacia i innych regionów Polski za to, że głosowali na Andrzeja Dudę. Karą ma być niekupowanie produktów spożywczych (i nie tylko) produkowanych na tych terenach. Myślę, że nasz wybitny reżyser kultowych komedii Stanisław Bareja, by tego nie wymyślił.
Niektórzy idą jeszcze dalej i namawiają na nie tankowanie na Orlenie. Byle dopiec PiS-owi. Bo nie jestważne dobro kraju. Ważne, aby odsunąć wszelkimi sposobami od władzy Zjednoczoną Prawicę. Parafrazując słynne powiedzenie doktora Strosmajera z serialu „Szpital na peryferiach”: „Gdyby głupota miała skrzydła, to partie opozycyjne latałyby jak gołębice!”.
Dzisiaj wielkim obciachem dla popierających opozycję jest oglądanie tzw. reżymowej telewizji (TVP1 i 2 oraz TVP Info). Bardzo często słyszę w Poznaniu – „Ja tej telewizji nie oglądam”. A ja oglądam i nie tylko tę telewizję, ale także telewizję opozycji (TVN i TVN24), bo lubię wiedzieć więcej i wyciągać stosowne wnioski z tej wiedzy.
Jeżeli obie zwaśnione politycznie i ideowo strony nie opamiętają się to marnie widzę zakończenie tej wojny. Przykładem braku opamiętania niech będą prowokacje zwolenników LGBT na 76. Rocznicy Powstania Warszawskiego. Nie mam nic do inaczej kochających, ale wulgaryzm i nachalność tylko szkodzą temu ruchowi i nie świadczą o chęci pojednania.
W tym wszystkim strona prawicowa, a szczególnie ortodoksyjna prawica też nie jest bez winy. Myślę, że potrzeby jest kubeł zimnej wody na rozgrzane głowy. Apeluję, aby Jarosław Kaczyński i Borys Budka usiedli do stołu porozumienia w imię dobra naszej Ojczyzny. Możemy różnić się, ale nienawidzić. Apeluję o wzajemny szacunek i dużo pokory wobec swoich racji. Tego nauczyła mnie „Solidarność” w trudnych latach.
W tym miejscu wygranym i przegranym politykom warto przypomnieć prostą, można by powiedzieć chłopską myśl XVIII wiecznego brytyjskiego filozofa Jeremy Benthama (za książką „Homo deus – Krótka historia jutra”izraelskiego historyka YuvalNoahHarari), „…że największym dobrem na świecie, jest jak największe szczęście największej liczby ludzi”.Filozof wyciągnął z tej prostej tezy wniosek: …że jedynym właściwym celem państwa, rynku i społeczności naukowej jest pomnażanie globalnego szczęścia. Politycy powinni dbać o pokój, przedsiębiorcy budować dobrobyt, a uczeni powinni badać naturę, nie ku większej chwale króla, kraju czy Boga, ale po to, byśmy my – ty i ja – mogli cieszyć się szczęśliwym życiem. To nie my mamy służyć państwu, ale ono ma służyć nam.”.
Według innego filozofa Epikura:…szczęśliwi jesteśmy wówczas, gdy odczuwamy przyjemne doznania i gdy nie dokuczają nam doznania nieprzyjemne.
Politycy wszelkiej maści weźcie sobie do serca przemyślenia dawnych filozofów. I to by było na tyle.
Zbigniew Wolny
